Hon misti annað beinina og sjónina – og mín sann eisini hoyrnina
Maria hevði úr at gera við húsliga arbeiðinum í garðinum, her í heimbýi hennara í El Salvador. Samstundis við hetta ansaði hon eftir ommubarni sínum, Bianca sum rann runt í garðinum og spældi.
Knappliga og óvæntað datt lítla gentan niður í ein brunn, sum teir vóru í ferð við at grava og stoypa.
Maria rann til kantin og hugdi niður í 12 metur djúpa brunnin.
Har var bara eitt at gera: Hon klintraði niður í brunnin eftir ommubarni sínum, og royndi at trýsta fingrar sínar inn í smáu tøkuholini í vegginum, við tí fyri eyga at koma upp aftur. Hetta eydnaðist kortini ikki, og hon fór ístaðin sendandi niður á botn við tí úrsliti, at annað beinið brotnaði.
Í øllum rokinum var Maria heppin, tí hon lendi undir liðini á Biancu, sum bæði var skitin og køld, men kortini óskadd.
Skjótt komu grannarnir rennandi fyri at hjálpa teimum, men Maria slapp kortini ikki undan teirri óhepnu avleiðing at bruni seinni kom í beinbrotið. Tríggjar mánaðir seinni vórðu læknarnir noyddir at taka beinið.
Og verri gekk, tí eitt ár seinni misti Maria hoyrnina, og samstundis hvarv sjónin vegna grástar.
19 ÁRA GAMAL SKAÐI
Blind og deyv mátti Maria nú halda seg í songini, tí hon hevði trupult við at flyta seg, nú hon bert hevði tað eina beinið. Hon græt nógv.
Dóttir hennara hoyrdi, at skipið Anastasis hjá Mercy Ships var í El Salvador og bjóðaði fólki ókeypis skurðviðgerð í eygunum. Á degnum, tá eyguni skuldi kannast, stóð Maria í eini langari røð av fólki í somu ørindum sum hon. Hetta kundi kortini ikki taka ta nýggju kensluna – vónina – frá henni.
Dagin eftir skurðviðgerðina tóku tey bandasjuna frá, og alt andlit hennara brosaði. Fyri fyrstu ferð í fleiri ár kundi hon nú síggja familju sína. Seks dagar seinni stóð hon í eini aðrari røð – hesaferð til hoyriklinikkina umborð á Anastasis:
Serfrøðingarnir riggaðu eitt hoyritól til hana, men Maria bara græt og græt: ”Eg hoyri einki! Eg hoyri einki!”, rópti hon.
Øll vóru bæði fegin og hørm um hetta, tí tað vísti seg, at einki kundi gerast við tann 19 ára gamla hoyriskaðan.
Knúst av sorg var Maria biðin um at fara inn í eitt annað rúm, har læknin ynskti at tosa við hana.
Knappliga breyt hon læknan av, skar í fagnaðarróp: ”Eg hoyri alt tað, sum tú sigur!”
Umsíðir slapp hon úr kvirra og myrka fongsli sínum.
